سلام گلشیفته جان؛ این روزها نام تو را از خیلی‌ها می‌شنوم و در هر مجلس و مهمانی‌ای نقل زبان‌هایی. شنیده‌ام رفته‌ای به ینگه دنیا و حجابت را از سر برداشته‌ای و...
گلشیفته جان، وقتی دو سال پیش با پسر بزرگم رفتم به سینما که فیلم "میم مثل مادرت" را ببینم، از بازی گرم و صمیمانه تو همه صورتم از اشک خیس شد، آن لحظه شک نداشتم که همه مادران ایرانی شبیه گلشیفته‌اند و گلشیفته، نقش پنهانی است از تصویر مادری که هر ایرانی در ضمیرش دارد. مادری که همه وجودش ایثار و از خود گذشتگی است، می‌سوزد تا نور و گرمی و محبت و حیات ببخشد، "هست" برای آن که فرزندش "باشد". مادری که یک زیبایی آسمانی در رخسارش موج می‌زند و ترنم لبانش به ذکری الهی، در خانه نور می‌پراکند.
یادت هست هنگامی که تو با مشت به شیشه کوبیدی و دستت غرق خون شد تا فرزندت نجات یابد، چگونه "رسول ملا‌قلی‌پور" در پشت صحنه زار زار گریست؟ رسول، چهره مادر خودش را در تو ترسیم کرد. تو زنی شدی به شکل مادر رسول، به شکل مادر همه ایرانی‌ها. این تاج افتخار را رسول بر سرت گذاشت پیش از آنکه آن حادثه، آن خبر شوم رخ دهد.
اما حالا تو رفته‌ای آن‌ور دنیا و عوض شده‌ای. می‌گویند می‌خواهی ستاره فیلم‌های هالیوود شوی.
گلشیفته جان، نمی‌دانم که مادرت در قید حیات هست یا نه، اما می‌خواهم به عنوان یک مادر با تو حرف بزنم.
دخترم،تو می‌دانی که‌هالیوود کجاست؟
می‌دانم که هنرپیشه هستی و به اندازه همه گیس‌های سفید من در شباب عمرت فیلم دیده‌ای، عمرت دراز باد مادر، اما خبر از دنیای هالیوودی‌ها داری؟ می‌دانی این اختاپوس بر هر زنی که چنگ بی‌اندازد تا چه منجلا‌ب‌هایی سقوطش میدهد؟ دخترم، دنیای غربی که تو اکنون به آنجا رفته‌ای، ترمز بریده است.
غرق شدن در تنعمات عجیب و تهوع‌آور جسمی، دارد مثل موریانه پایه‌های خانواده‌ها را در غرب می‌جود... می‌دانم، می‌دانم که آنها پیشرفته‌اند، اما این پیشرفت‌ها چشمت را کور نکند.
دخترم، برای من که مادرم قابل تصور نیست که چگونه یک هنرپیشه زن غربی، در حالی که از استودیو به خانه می‌آید و تنش به ننگ بوی مردی غریبه آغشته است، می‌تواند آغوشی پر از عشق را به همسرش هدیه دهد؟ چگونه چنین زنی همراه فرزندش، در برابر پرده سینما یا تلویزیون می‌نشیند و صحنه هم آغوشی خود و هنرپیشه‌ای بیگانه را تماشا می‌کند؟ گلشیفته جان، دنیای رسانه و تبلیغات، خیلی پر هیاهوست.
مادر جان! مبادا زرق و برق هالیوود چشمت را کور کند که گوهر عصمت و عفافت را بدزدند.
شهرت، طعم خوشایندی دارد در شباب عمر. شهرت، یعنی پول، احترام، فلش‌های پرنور دوربین‌های عکاسی و هل‌هله و هورای میلیون‌ها هوادار در سراسر جهان.
دخترم، هالیوود می‌تواند تو را به قله شهرت جهان برساند، می‌تواند نام تو را در تاریخ سینمای جهان جاودانه کند، می‌تواند حساب بانکی تو را با ارقام نجومی پرکند، دستشان درد نکند، خیلی هم خوب است که به این چیزها می‌رسی مادر. اما به یاد داشته باش که حتی اگر لباسی از یاقوت برتنت کنند، تاجی از الماس بر سرت بگذارند و در قصری پر از جواهرات رنگین و افسانه‌ای ساکنت کنند، جای خانه‌ای گرم از محبت و هل‌هله شادمانه کودکت را نخواهد گرفت.
این درسی بود که رسول ملا‌قلی‌پور به تو یاد داد، اما خیال می‌کنم خوب این درس را یاد نگرفته‌ای. از تو خواهش می‌کنم یک بار دیگر بنشین و فیلم "میم مثل مادر" را ببین؛ ببین رسول می‌خواسته در این فیلم چه چیز را به تو و به همه دختران ما حالی کند؟
فراموش نکن گلشیفته جان که تو اول یک مادر هستی، بعد یک هنرپیشه، اول یک مادر هستی بعد یک شهروند، اول یک مادر هستی بعد یک...حتی همسر. گلشیفته، هیچ چیز، هیچ چیز در دنیا وجود ندارد که بخواهی برای آن لذت یک مادر پاک و نورانی بودن را از دست بدهی.
تمام فرصت‌های درخشان هالیوود هم نمی‌تواند لذت یک لحظه از تجربه شگفتی را که امثال مادر ملا‌قلی‌پور درک کرده‌اند به تو هدیه بدهد. هنرپیشه باش گلشیفته جان، به فکر ترقی و پیشرفت باش عزیزم، اما قبل از هر چیز یک "مادر" باش.
دلم دائــم قـــــرین آن دل تــوست
بیـــا بنگر عجین با آن گل توست
دلـــم مست دلت دائم خراب است
بنــــازم ، نرم نرم مانند آب است
دلی دارم که آن مستانه ی توست
اسیـــر نـــرگس دردانه ی توست
دلم پابند و یــــارم چون نگاریست
که اهـــــل معرفت اهل معانیست
دلـــم شــــوق تـــو را دارد دمادم
که هستی بهـــر من مـانند زمزم
بیـا بــــا مـــا بورز عشقی خدایی
که گشتم بهـر تـــو امشب فدایی
ببویم قلب تــــو زیــــرا خدائیست
بجویم وصل تــو وصلم الهیست
خــــدا مهرت به ایــــن قلبم نهاده
که بیدل گشته ام بنگر چه ساده
علی
یک ماه بندگی کردی و دانستی که میتوانی بنده باشی و بندگی کنی و از این بندگی
نه به خواری که به عرش اعلا صعود کنی ...
هر بندگی خفت و خواری دارد جـــــــز بندگی خدای متعال که بزرگی دارد ، عزت
دارد و شرف ...
اگر میتوانی یک روز و یک ماه خوب بـــــاشی و حلاوت این خوب بودن را بچشی
چرا همیشه چنین نباشی ؟
ماه رحمت خــــــدا تمام شد امــــا رحمت بی منتهای او همچنان بــاقی و جاری و
ساریست...
ماه مهمانی خدا تمــام شد. برای آنها که طاعت و عبادت خداوند را انجـــام دادند
تمام شد و برای آنان که چنین نکردند هم تمام شد. اما این اتمام برای اهل طاعت
شیرین و لذتبخش است و عید است و برای آنان که بندگی نکردند وبال و خسران
و حسرت دنیوی و اخروی است .
و زهی سعادت برای آنان که در عید بسر می برند و هر روزشان عید است ....
و عید بی مولا ... یا صاحب الزمان عیدم تو هستی و ظهورت...
تقدیم به آستان حضرتش...
شوق وصــــال رویت صبر از دلــم ربوده
مهر لب چــــو قندت عقـــل از سرم ربوده
ای کاش بــــــا تو بودن در راه وصل دلدار
بهـــرجمـــــال رویت حتـی روم ســــر دار
بهر ظهورت ای یــــار دستم بر آسمـانست
مهر جمالت ای یــــار بر جان ما عیـانست
امشب بگو کجــــایی؟ بر چشم مــا نهـانی!
عیدت بگو کجــــایی؟ مدینه ؟ کــربلایی ؟
عید بــدون رویت بر جــان مـــا چه باشد؟
عیدم تــــویی که بی تـــــو عیدم روا نباشد
مــا را غـــم فــراقت در آه و غم فرو برد
مــا را هوای وصلت از چاه غم برون برد
من بی دلم به رویت عــاشق شدم به مویت
من بی سرم به کویت شایق شدم به سویت
علی - 9/8/87
ماه مبارک رمضان داره به نیمه نزدیک میشه ...
از یه طرف ناراحت که هنوز کاری نکردم و برا شب قدر آماده نشدم ...
از طرف دیگه میلاد عزیز دل حضرت زهرا (س) امام حسن (ع) نزدیکه...
چشم بهم بذاریم بقیه ماه هم گذشته و رفته ...
عجب ماهیه این ماه عزیز ، حس میکنی
رحمتش را ... لطفش را ... لطافتش را ... صفایش را ... وفایش را...
...
بعضی از ما در دوستی هامون با انسان های خاکی خیلی پیش میریم
جوری که اونها برامون همه چیزمون میشن ...
اما
یعنی جا نداره خدا برامون همه چیزمون بشه؟
نمیشه فقط هروقت درد و مرض و مشکل داریم نریم سراغش و همیشه بریم ؟
دلم برای خدا میسوزه ... خدای غریب من!
خدایی اگر به کسی چند تا هدیه بدید. دوستش داشته باشید و اون تحویلتون
نگیره دیگه میرید سراغش؟میرید؟ شاید چند بار دیگه برید اما بعدش ...
اما خدای مهربون با همه بی وفایی ها رهامون نمیکنه و هر وقت بگیم خدا ...
میگه جانم ؟ من که هستم ! تو کجا بودی؟ بجای من کی تو دلت بود؟
همسرت بود؟ بچه ات بود؟ ثروتت بود؟ ماشینت بود؟زمین و خونت بود؟
پول بود؟دوستت بود؟عزیزت بود؟عشقت بود؟زیبائیت بود؟خوش تیپی ات؟
و ...
اینها رو که من خودم بهت دادم تا تنها نمونی عزیز!
گذاشتیشون بجای من؟
یا کردیشون رفیق راه برا رسیدن به من؟
جوابمون چیه؟
ماه رمضان آمــــد و مــن اسیر نفسم
عمرم بسر آمـــــد ز خودم باز نرستم
در بزم وصــــالش نه بمردم نه رسیدم
لطفش بنگر خــــــوان کـرم باز رسیدم
هر ســـــــال بر سفره او مـن بنشستم
هر بار نمک خوردم و جایش بشکستم
از رحمت او بر همه جـا رسیده ام من
از برکت او به هر دلی سـر زده ام من
ای کـــــاش دمی که در دلم یاد خدا بود
ای کاش دلی که از گنه پاک و جدا بود
یادمون ، یادتون باشه از هرکس خوشتون اومد و دوستش داشتید
نفحه ای از نور خدا در او دیده اید شاید فقط یک نفحه ...
اما معدن نفحات اوست ... لایق او شو تا مستش شوی ...
یا علی
برای عشق دلم امام حسین علیه السلام
از آسمـان قلبم امشب ستــاره بــــارید
از جنت الـــهی امشب شکوفه بـــــارید
بـــوی سر بـــریده ، آیـــد ز نو رسیده
عقل از ســرم ربوده بــــوی گل رسیده
از برکت حسینی فطـــرس شفـــا گرفته
نیــــکو اگـــر ببینی ، دلـــها جلا گرفته
عشقش درون قــلبم ، قیــامتی بپــا کرد
در عرش حق اعلی شفــاعتی بنـــا کرد
گرعشق او نباشد عبدی ذلــیل وخوارم
اما ز دولتش بین در عــرش پــا گزارم
نـازم به نام نازش ،نازش کشم ، بنازم
گـر نگهی کند او، از همه بی نیـــــازم
او عبد حضرت حق نــــامش ابا عبدالله
او عشق کل هستی در قلب ما سوی الله
خاتم به او بنــــازید ، ثار الله اش بنامید
هرکس حسین ندارد اومـرده اش بنامید
علی - 25/5/86
***********************************
**************************
برای عزیز دلم حضرت عباس(ع) :
پایه های قلب من،از نــام تو لرزان شود
خاطر عشاق تو،ازعشق تـو مستان شود
بر دلم کردی عبور،بوی گل یاست بماند
بوی مادر میدهد نامت ، دلم شادان شود
عشق تو تنها به قلب شیعیـــان حاکم نشد
هر کلیمی ،ارمنی از برکتت حیران شود
باب حاجت نـام تو، ای آخر لطف و وفا
نینوا بی نــام تو در خاطرم ترسان شود
عین نامت از علی آن شـــاه مردان آمده
بای اسمت بوی گل ، بوی نم باران شود
آن الف بر نام تو از قـــامت سروت بود
سین تو در کربلا سقــای آن طفلان شود
از سر چـــــارمصراع آخرم حرفی بگیر
نامش آید ،روح من از نام او شایان شود
علی - 2/6/86
* میلاد گلهای باغ امامت و ولایت مبارک باد*
سلام دوستان
عید مبعث به همه مبارک باشه ... داشتم کتاب اصول کافی را نگاه می کردم
این حدیث را از مولا علی دیدم جالب بود گفتم براتون بگم تا شاید بزرگترین
مشکل انشاء های بچه ها در مدرسه هم با این حدیث حل بشه !!!
شاید بگید کدوم مشکل ؟ یادتونه موضوع انشاء این بود ؟
علم بهتر است یا ثروت ؟
حالا سخن مولا را ببینید :
امام علی (ع) : کمال دین طلب علم و عمل بدان است . بدانید که طلب علم
بر شما از طلب مال لازمتر است زیرا مال برای شما قسمت و تضمین شده
است و عادلی (خداوند) آنرا بین شما قسمت کرده و تضمین نموده و بشما
میرساند ولی علم نزد اهلش نگهداشته شده و شما مـــــــامورید که آنرا از
اهلش طلب کنید پس آنرا بخواهید.
اینم شعری برای عید مبعث که سال گذشته سرودم :
نــام زیبـــایش شــده حک بر دلم
حــب او بنگـــــر سرشتـه در گلم
در شب مبعث بیـــامد ســـوی ما
منتی بـــر مــا ز ایـن لطف خــدا
او همه خوبی همه نـور و صفــا
برترین اسوه هــا ، شد مصطفی
او دلـــیل خلقت کــون و مکــان
او شفای قلب مــــا در هر زمان
من چه گویم نام او حمد خداست
صل ما بر خاتم و آلش رساست
او کلید هر دعــا و حاجت است
نــور زیبــای محمد بــــر دلــست
رحمتی بـــرعـــالمش داده خــدا
سروری بر هستی اش داده خـدا
خُلق و خوی مصطفی خُلق خدا
خِلــقــتی از بــهــراو، خَلق خــدا
او شفیع مومــنان روز جزاست
او طریق عارفان سوی خداست
علی - 20/5/86
سلام به همه دوستان بی دل و با دل
از معصوم نقل است که یکی از نشانه های ایمان پاس داشتن رفاقت های قدیمی است
چقدر به رفاقت هامون پایبندیم ؟
رفاقمون را برا چی میخواهیم ؟
اصلا ملاک رفاقت و دوستی ما چیه؟
قربون بند کیفشیم ، تا پول داره رفیقشیم ؟
می خواهیم برامون کاری انجام بده ؟
چرا تا کاری داریم به دوستان سر میزنیم ؟
چرا هر از گاهی بی هیچ بهانه و درخواست فقط حال دوستان را نمیپرسیم ؟
چرا دوست ها را براحتی از دست میدهیم؟
راستی مگر نه اینکه گل بی عیب خداست.
مگر نه اینکه ما هم عیب داریم ؟
چرا در رفع عیب دوست نکوشیم ؟
چرا جزو با معرفت های عالم نباشیم؟
******************************
صدایت ، آن کلامت ، مهر و ماهت
نشسته بـــــر دلــــــم شـــوق نگاهت
صفایت ، آن وفایت ، روی مــــاهت
کشیـــده بر ســـرم آن دست پــاکت
اگر گـــــــاهی ز تـــــو مهجور مانم
شکسته پشت مــــن محــــــروم مانم
سلام ات ، آن دعـایت ، عشق پاکت
رسیده بــــر دلـــــم ، جـــــانم فدایت
ز هجر هرگــــز مگو بـــا آن بمیرم
ز وصـــل روی تـــــو بنگــر امیرم
الا ای آشنــــــــای قــــلب و سینــــه
تـو هستی نــــورقلب و نـــور دیــده
دلـــــم افسون شد و گــــــردیده بیدل
که مـهرت را خـــــدا داده به این دل
بیدل (علی) - 1/5/87
باز گردش زمانه به سیزده رجب رسید! بعضی سیزده را نحس می دانند !
بله سیزده برای کوردلان و نامحرمان خلوت انس نحس است چرا که خود
نحس اند ورنه یکی از بهترین روزهای عالم سیزدهم رجب بـوده و هست
و خواهد بود...
شنیدم یکی از سران یهود گفته است اگر ما یکی از امامان شیعه را داشتیم
بر کل دنیا سروری می کردیم ...!!!
بیائیم قدر داشته هایمان را بدانیم ...
تقدیم به آستان مولای متقیان و همه شیعیان علی ولی الله :
ز آسمـــان و جنت از ســـــوی رب اعلا
آمـــــد علی بدنیــا بـــــر شیعه گشته مولا
خوی اش بـــود الهی ذکــرش بود عبادت
رسمش بــــود خـدایی کارش بود عنـایت
او بــــــرتر از خلایق تـــاج ســـر خلایق
او عشق کل عـــالم او صــاحب خصــایل
مـولای دیـــن و دل او فـــرمانده ی دلم او
سودای مــــن فقط او جـــانـانه ی دلـــم او
ســـــاقی کوثرست او، شـــــافی بر دلم او
بـــــاقی و دلبـــــرست او، کافی بر دلم او
دستــم بر آستـــــانش روحم فـــدای نامش
دست از رخش ندارم تا جان شود فدایش
علی - 25/4/87
هیچ دانی مهر تو در سینه است ؟
یاد تـــو انـــدر دل بی کینه است !
هیچ دانی در دلـــم جــا کرده ای ؟
عشق خود در سینه برپا کرده ای!
هیچ دانـــی هدیه ای بر این دلی ؟
هـــــدیه ای از جــانب رب جلی !
هیچ دانــــی تا ابـــــد مست توام ؟
عـــاشق و بیــــدل ، پا بست توام!
هیچ دانی بـــر دلت پــــروانه ام ؟
در رکــــاب عشق تــو دیوانه ام !
هیچ دانـــی مــرهم زخــــم منی ؟
بــر دلم محــرم تر از هر محرمی!
هیچ دانــــــی بر دلــــم آئینه ای ؟
بهتر از هر بهتری ، پـاکیزه ای !
هیچ دانـــی مست آن خوی توام ؟
بسته ی آن نــــرگس روی توام !
علی - 11/4/87
ای دل چــرا غمــدیده ای وز دولـــتت افســـرده ای
شاید ز غـیرت مــرده ای از آن جفــــا پـژمــرده ای
یارت شده محبـــوب غیر کــرده جفـا ، مجذوب غـیر
این اهــل دنیـــا فانی اند بـــر بی وفـایی جــانی اند
گاهی به عشقت فانی انـد گـــاهی ز غیرت خـالی اند
صد بـــــــارگفتم با وفـــا یـــاری بجـــــو از آن خدا
یاری وفـــاجو دلــبــری از بــی وفـــایی هـــا بری
یــاری بخـواه از آن خدا هــرگــــز نگردد او جـــدا
جــانــت بـــده در راه او عشقت شــود همـــراه او
با او شوی تا عرش حـق یـارش شوی در فـرش حق
جانت شود جانش شوی عشقت شود عشقش شـوی
بــــر زاریش زاری کنی انـــــدر خوشی یاری کنی
انــدر دعــــا یادش کنی در نـاخوشی شـادش کنی
در بنــــدگی همــراه هم در زنـــدگی همــــراز هم
وان دلــبرت بــه بـایدت بــر دیگــران شه بــایدت
از لطف حق غافـــل مشو فـاضل بـــود کـاهل مشــو
شایــد کســی آیـــد تـرا از عــــافیت گـــوید تـــرا
منت کشی از حق رواست بر درگهش زاری سزاست
علی
