روزگارم از ازل با عشق و هجر آمیخته
سرگذشتم تــــا ابد بر مشق غم پی ریخته
دل بــــه هــــرکس داده ام دل را ربــــود
دل شکست و خـــــانه ام ویــــران نمـــود
هـــــرکسی از بـهر خـــود شد یـــــار من
کــــس نـــشد از عمــــق دل دمســـاز من
هـــر کسی انــــدر پــی ســــود و زیـــان
بــــــا دل غمــگین مــــن شــــد همـزبان
عمر خــود بــا شوق و ذوق در راه یار
طــــی نمــــودم حــاصلش شـــد کــار‍‍ٍ زار
عــاشق صادق ندیدم جز ائمه ، جز خــدا
عارف و سالک ندیدم عــاشق عشق الــه
بر خدا کردم توکل ، منتظر بــر لطف او
این توکل هم بود از جانب و از سمت او
حـــاصل لطف خــــــدا شـــد صـــبر من
صبر مــــن هم حاصلش شـــد نـــذر من
نــــذر مــن تنهـــا تــــوئی ای مهـربــان
عـشــق مــن تــنهــــا خــــدای جـــاودان
گـــر که تــــو بــــاشی عبــــید کـــوی او
عشـــق مــن گـــردی ز حـــب و سوی او
هـدیه ی زیبــــای حـــق بـــر ایــن دلـــم
پـــوشش و دیبــــای او بــــر ایـــن تـــنم
عـــمر خــــود طی کـرده ام در حسرتت
صـــبح خــــود طـی کـرده ام در بسترت
بی دل کــــوی ات شــــدم بــــــا لطف او
مست ابــــــرویت شــــدم بـــا دســت او
علی
