شبهای قدر رسید شبهایی که باید قدرش را بدانیم .عمری گشتیم
و گشتیم و به جائی نرسیدیم ... به خیلی ها دل سپریدم و دل را
خوب نگه نداشتند. هی دل سپردیم و دیدیم دلرا به دلدار حقیقی
نداده ایم اما بازم روز از نو روزی از نو ... ببینید :
بر هر که دل سپردم دل را شکست و بــگذشت
بر هر که سر سپردم سر را شکست وگم گشت
دیگر دلــــی نمـــانده جــز لخته هــایی از خون
از هر چه دل سپردن حرمان نصیب مـــا گشت
صد بار تـــوبه کردم از عشق و عشـق بــــازی
تنهــــا تــــو مانده ای تـو ، بنگر دلم فنـــا گشت
هجران بــه من رســـیده ارثی جگرخـــراشست
اینست کیـــفر دل ، بـــرعرش رفت و بـرگشت
گــــــویند پشت دســتت داغـــی بـــــنه زعبرت
داغــی به دل نهــــادم بنـــگر ببین ســــیه گشت
علی - 7/7/86
حالا تنها کار اینه که دل را فقط به دلــدار واقعی بدیم به اون که
اگه دل بهش دادیم وسط راه با بهانه و بی بهــانه ولمون نمیکنه و
بره دنبال کارش ...
خدایی که بقول معروف اِندِ معرفت و مرامه ...اما یـادمون باشه
بر درگـــاه اونم میریم درست بریم . نکنه تکیه مـــــون بر عمل
خودمون باشه. میگن سلمان فارسی شعری سرود و وصیت کرد
بر قبرش بنویسند تا این شعر توشه ی اون دنیاش باشه ... وقتی
از دنیا رفت امام علی (ع) شعر را دید و بیتی براون بیافزود که
بر در خانه کریم با توشه رفتن مناسب نیست . شعرها یادم نیست
اما خودم در این زمینه شعری گفتم که تقدیمتون میکنم . مـــن به
همتون دعا میکنم شما هم اگه دلتون نرم شد دوستان را فراموش
نکنید . یا علی
تکیه بر اعمال خود در پیش داورکافریست
سوی او چون میروی تنها عمل حب علیست
آن یکی اهــل طریق ، گفتــا که با توشه برو
توشه ام احمد بود مهرش به دل بنگر جلیست
من چه گویم پیش تــو، لطفت به مـا دائم بود
بر در اهل کــرم بــا تــوشه رفتن جاهلیست
پا تهی ، دستی تهی ، قلبی شکسته لازم است
من چه گویم بیخود از خود رفتنم، این عاشقیست
علی - 7/7/86
