سلام به همه دوستان مهربانم
         نه روز از ماه مبارک گذشت و چشم به هم بزنیم گذشته و رفته
         و زهی سعادت واسه اونها که بارشـون را بستند و وای بر من 
        اگر توشه ای نگیرم ...
        ابتدا کلامی از سعــــدی علیه الــرحمه میگم که عبرت آموزه :
        سعدی میگوید : حکیمان دیر دیر خــورند و عـــابدان نیم سر و
        زاهدان سَدّ رمق، و جوانان تا طبق برگیرند و پیـــران تـــا عرق
        بکنند اما قلندران چندان که در معده جای نفس نماند و بر سفره
        روزیِ کس.

                    اسیر بند شکم را دو شب نگیرد خواب

                    شبی ز معده سنگی ، شــبی ز دلتنگی
                ************************************

        اینم شعـری کـــه در وصف مـــولای منتظَرم ســـــرودم باشد که
        قبول افتد : 
        عمری ز مـن برفت و یــارم ز در نیامد
                                     صبرم ز کف برفت و مــولا ز ره نیامد
        بود و نبود این دل  از هسـتی تو بوده 
                                     هستی ز تو تراود ای غایب از دو دیده
        دو دیــده ام ندیده روی بسـان ماهت
                                      لایق نبوده ام من کـاشکی شــوم فدایت
        ما را غم وصالت شبگرد کـوچه ها کرد
                                     با اهل درد و هجران بنگر که آشنا کرد
        بهر ظهور و وصلت هر شب کنم دعایی
                                     تو هم بیــا دعا کن شاید که زود بیـایی
        هر جمعه اهــل نــدبه ملتمس ظهورند 
                                     حتی فرشته هــا هم منتــــظر شهــودند
        تمام کل هستی نــــازند به آن قدومت
                                    مولای خـوب مــائی بـر سرمان قدومت
                                                              علی- 30/6/86