ای مهربـــان قلبم بــــــا مـــن نمـــــا مــدارا 
                              
                               تــــا انتهــــــا سفر کن بـــــا من بیا تو یــارا
          
           هرگز مگو ز هجـــران با قلب خسته ی من
            
                               رحمی نما ، تـو بگشا این دست بسته ی من
          
           روزی اگر نباشی جـــان بر لبم در آن روز
            ‏
                              دردت بــود به جانم خشمت بود چه جانسوز
        
           از پس آن صـدایت صدای نـــاز و مـــاهت 
                              
                               دیدم دلی پـــر از مهر ای جان و دل فدایت
          
           دوش این دلم شکستی بی یــار خود نشستی
            
                              آخـــر بگو چگونه از یـــار خـــود گسستی
         
            بـــــاز این دل شکسته بــــادا فــــدای نامت 
             
                               من بــــا تــــوام نگه کن تـــا آخر و قیامت
          
            هرگز ز تــو نرنجم بــــا غیر تـــو نرقصم
                              
                               رقصم میان خون است با نفس خود بجنگم
          
            هرگز جـــدا نبوده قــلبم ز یــــاد و نـــامت
                              
                                هرگز جدا نگردد کـــارم ز کـــار و بارت
         
             مـن بیدلم به کوی ات سرگشته ی عبورت
                              
                                بی تــو دلم شکسته ، نــازم به آن غرورت
                                                                 
                                                             علی - 9-1-88