دهه اول محرم گذشت و عده ای میگویند رفت تـــا ســــــــال دیگر!
اما من میگویم حسین (ع) همیشه در دل ماست.
ندای هل من ناصرش در ثاینه ثانیه زندگی ما جاری و ساری است
و هر لحظه باید که لبیک گوی او باشیم . تقدیم به آستان حضرتش :
عشق یعنی یک کلام ، آن هم حسین
عشق یعنی یک سلام با شور و شین
عشق یعنی یک بیــــابـــان تشنــــگی
عشق یعنی نــــافـــــله در خستـــگی
عشق یعنی راس خــــونین روی نی
عشق یعنی ســــوز دل از نــــای نی
عشق یعنی زینب و صبـــــری عظیم
عشق یعنی زینب و کـــــــربی عظیم
عشق یعنی راهــــی وادی شــــــدن
عشق یعنی ســـاقی طفـــــــلی شدن
عشق یعنی بــــهر او فــــــانی شدن
عشق یعنی مثل خـــون جاری شدن
عشق یعنی ضرب نــــی ، تشت طلا
عشق یعنی آتــــش و کـــــرب و بلا
عشق یعنی کودک و صحــــرای خار
عشق یعنی خنـــجر و راسی به دار
عشق یعنی چــــون حسین در نینوا
عشق یعنی عــــاشقی در کــــــربلا
علی -عاشورای 87
****************************
یک حکایت :
در سال هزار و سیصد و شصت، شخصی که در یکی از شهرهای ایران
عنوان و مسئولیت داشت نزد آیت الله سید رضا بهاء الدینی ( ره) آمــد و
بعد از نماز مغرب و عشاء خدمت ایشان نشست. او پس از احوال پرسی
درخواست نصیحت و راهنمایی کرد.
آیت الله بهاءالدینی گفت:
سعی کنید در زندگی مشرک نباشید. اگـــــر توانستید به این مرحله برسید
همه کارهـــای شمـــــا اصلاح می شود ، ایــــن بهترین نصیحتی است که
می توانم بکنم.
آن شخص گفت: آقا ! دعا کنید.
آقای بهاء الدینی فرمودند: آدم شو! تا دعا در حق تو تأثیر کند و گرنه دعا
بدون ایجاد قابلیت ، فایده ای ندارد.
او گفت: امسال مکه بودم. برای شما هم طواف کردم.
آقا فرمود: انشاء الله سعی کن آدم شوی! تا طواف برای خودت و دیگران
منشأ اثر باشد.
در اینجا یکی از همراهان آن شخص که گمان کرد آقا او را نمی شناسد
گفت: حاج آقا! ایشـــــــان فلانی هستند که در فلان شهر مسؤلیت دارند و
خدمات ارزشمندی انجام داده اند.
مرحوم آقای بهاء الدینی فرمودند:
چرا متوجه نیستید چه عرض می کنم؟ باید آدم شوی تا اینها برای او نافع
باشد. دست از هوی و هوس بردارد. خـــود را همه کاره نداند. نقشه برای
خراب کردن افراد وغلبه بر دیگران نکشد.باید دست از کلک بازی بردارد!
آن وقت است که طعم ایمان را میچشد ورنه همه اینها ظاهر سازی است!
