دلم دائــم قـــــرین آن دل تــوست
                                                         بیـــا بنگر عجین با آن گل توست
                   دلـــم مست دلت دائم خراب است
                                                         بنــــازم ، نرم نرم مانند آب است
                   دلی دارم که آن مستانه ی توست
                                                         اسیـــر نـــرگس دردانه ی توست
                   دلم پابند و یــــارم چون نگاریست
                                                         که اهـــــل معرفت اهل معانیست
                   دلـــم شــــوق تـــو را دارد دمادم
                                                         که هستی بهـــر من مـانند زمزم
                   بیـا بــــا مـــا بورز عشقی خدایی
                                                         که گشتم بهـر تـــو امشب فدایی
                   ببویم قلب تــــو زیــــرا خدائیست
                                                         بجویم وصل تــو وصلم الهیست
                   خــــدا مهرت به ایــــن قلبم نهاده
                                                         که بیدل گشته ام بنگر چه ساده
                                                                               علی