یک ماه بندگی کردی و دانستی که میتوانی بنده باشی و بندگی کنی و از این بندگی
نه به خواری که به عرش اعلا صعود کنی ...
هر بندگی خفت و خواری دارد جـــــــز بندگی خدای متعال که بزرگی دارد ، عزت
دارد و شرف ...
اگر میتوانی یک روز و یک ماه خوب بـــــاشی و حلاوت این خوب بودن را بچشی
چرا همیشه چنین نباشی ؟
ماه رحمت خــــــدا تمام شد امــــا رحمت بی منتهای او همچنان بــاقی و جاری و
ساریست...
ماه مهمانی خدا تمــام شد. برای آنها که طاعت و عبادت خداوند را انجـــام دادند
تمام شد و برای آنان که چنین نکردند هم تمام شد. اما این اتمام برای اهل طاعت
شیرین و لذتبخش است و عید است و برای آنان که بندگی نکردند وبال و خسران
و حسرت دنیوی و اخروی است .
و زهی سعادت برای آنان که در عید بسر می برند و هر روزشان عید است ....
و عید بی مولا ... یا صاحب الزمان عیدم تو هستی و ظهورت...
تقدیم به آستان حضرتش...
شوق وصــــال رویت صبر از دلــم ربوده
مهر لب چــــو قندت عقـــل از سرم ربوده
ای کاش بــــــا تو بودن در راه وصل دلدار
بهـــرجمـــــال رویت حتـی روم ســــر دار
بهر ظهورت ای یــــار دستم بر آسمـانست
مهر جمالت ای یــــار بر جان ما عیـانست
امشب بگو کجــــایی؟ بر چشم مــا نهـانی!
عیدت بگو کجــــایی؟ مدینه ؟ کــربلایی ؟
عید بــدون رویت بر جــان مـــا چه باشد؟
عیدم تــــویی که بی تـــــو عیدم روا نباشد
مــا را غـــم فــراقت در آه و غم فرو برد
مــا را هوای وصلت از چاه غم برون برد
من بی دلم به رویت عــاشق شدم به مویت
من بی سرم به کویت شایق شدم به سویت
علی - 9/8/87
