ای دل چــرا غمــدیده ای وز دولـــتت افســـرده ای
شاید ز غـیرت مــرده ای از آن جفــــا پـژمــرده ای
یارت شده محبـــوب غیر کــرده جفـا ، مجذوب غـیر
این اهــل دنیـــا فانی اند بـــر بی وفـایی جــانی اند
گاهی به عشقت فانی انـد گـــاهی ز غیرت خـالی اند
صد بـــــــارگفتم با وفـــا یـــاری بجـــــو از آن خدا
یاری وفـــاجو دلــبــری از بــی وفـــایی هـــا بری
یــاری بخـواه از آن خدا هــرگــــز نگردد او جـــدا
جــانــت بـــده در راه او عشقت شــود همـــراه او
با او شوی تا عرش حـق یـارش شوی در فـرش حق
جانت شود جانش شوی عشقت شود عشقش شـوی
بــــر زاریش زاری کنی انـــــدر خوشی یاری کنی
انــدر دعــــا یادش کنی در نـاخوشی شـادش کنی
در بنــــدگی همــراه هم در زنـــدگی همــــراز هم
وان دلــبرت بــه بـایدت بــر دیگــران شه بــایدت
از لطف حق غافـــل مشو فـاضل بـــود کـاهل مشــو
شایــد کســی آیـــد تـرا از عــــافیت گـــوید تـــرا
منت کشی از حق رواست بر درگهش زاری سزاست
علی
